Un nuevo dia y aunque tovia frecuentando el "trono" demasiado y sin apetito, Iñaki ya se encuentra mejor asi que decidimos continuar en bus hacia RioBamba ya que el viaje es suave, (solo 3 horitas escasas).
Antes de coger el bus, eso si, Iñaki se mete un chute de Fortasec que frena BESTIALMENTE cualquier amago de apreton.
En el viaje cada uno nos sentamos en los pocos sitios libres que hay y Ainara se pone con una chica con un bebe de 3 meses y con pintas indigenas que venia desde el Puyo y a penas hablaba castellano y le conto su historia es la siguiente:
Resulta que tenia 21 años y que hacia 2 se habia ido a vivir con un chico a el Puyo (originalmente vivian con sus padres en Riobamba) a una casa alquilada. Alli vivian del trabajo del dinero que traia el hombre a casa pero resulta que justo despues de haber dado a luz a su hija (hace justo 3 meses) desaparecio su marido y no supo nada mas de él. No sabia si estaba muerto, vivo con otra o vete tu a saber..... Lo ha estado esperando estos 3 meses pero como se le ha acabado el dinero ha tenido que regresar a riobamba a casa de sus padres y por eso la hemos conocido en este bus.
Al llegar, como siempre, buscamos hotel (esta vez por 6 $/persona) que esta bastante bien y despues a descubrir el pueblo!!!
Es sabado, dia de feria, asi que hay mucha gente de los pueblos y aldeas de los alrededores y es divertido pasear por diferentes mercados viendo todo tipo de curiosidades: La señorica vestida con trajes tipicos y con una obeja de una cuerda, los paisanos vendiendo frutas de todo tipo, conejos, gallinas y cuys (cobayas), artesanias, chatarra.......de todo vamos!!!
Y por suepesto hemos probrado mangos, ciruelas que son muy diferentes aqui y platanos amarillos y rojos!!!! y todo super rico claro!!! Es increible lo sabrosa que esta aqui la fruta!!!
Bien adentrada la tarde y despues de patear toda la ciudad y haber hecho alguna que otra compra (sobre todo Ainarica que es una buena regateadora y se entusiasma en cuanto ve cosicas pa comprar.....), hoy hemos decido cenar pasta en un chifa (chino) (asi Iñaki recupera fuerzas perdidas). Sin quererlo ni comerlo.... nos pasamos de pedir y nos pusimos morados (menos Iñaki que aun andaba recuperandose y no habia que forzar la maquina). Afortunadamente tenian "taper" para llevar y eso hicimos, que nos vendria muy bien para el viajecito de mañana.....
Del chino a un Ciber y a dorrrrrrmir que al dia siguiente ya teniamos planeado pillar un tren que salia a las 7 de la mañana.
AGUR EUSKAL HERRIA DONDE QUIERA QUE ESTES
27 noviembre 2007
24/11/2007 Ekuadorreko bidaia 8. eguna: RioBamba
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
4 comentarios:
bueno, bueno laukote, pozten naiz bidaia "ondo" doalako.. Ainariñaki, zaindu zaitezte!! Ta kontuz zer jaten duzuen!! Gogoratu zuen urdailak amaia kaleko harategiko txuletoiak jatera ohituta daudela ta ez horko papa... gauza hoietara!!! Zaindu zaitezte guztiok, za hemendik zuen berri gehiagoren zai geratzen gara. Portzierto, hasi ditugu preparto klaseak (interesgarriak dirudite). Ondopasa ta muxu ta besarkadak rotxako txoko honetatik!!
Ah!! Ta ahazten zitzaigula!! ziurrenik blog hau jende gehiagok ere irakurriko duela, asike ea animatzen zareten komentariotxoren bat idaztera!!!!!!
Ni ere egunero ari naiz irakurtzen, baino orain arte ezer esan gabe. Beno Iñaki, zaindu zaitez ta ondo amaitu bidaia.
Mikel ta Larraitz, zorionak ta sorte ona izan zure seme-alabekin. Hurrengo arte!!!!
donde estais en la selva y no podeis escribir hace dias que ina no tiene problemasyoli
Publicar un comentario